Hoş olmayan bir ter lekesi, ıslak, terli eller ve nemli ayak tabanları muhtemelen çoğu insan için şu ya da bu durumda aşinadır. Normalde terleme, vücudun iyi bir düzenleyici işlevidir ve çekirdek vücut sıcaklığının dengelenmesine yardımcı olur. Ancak bazı insanlar, nadiren dış hava sıcaklığıyla ilişkili olan aşırı terleme yaşarlar. Bununla birlikte, teşhis için belirleyici olan ter miktarı değil, arızadır: Terleme, doğal işlevinin - vücut ısısının düzenlenmesi - çok ötesine geçer.
Aşırı terleme, özellikle yaz aylarında birçok insan için bir sorundur. Ancak bazı insanlarda ter üretimi o kadar yüksektir ki buna anormal terleme (hiperhidroz) denir. Etkilenenler, belirli bir sebep olmaksızın ter içinde kalma eğilimindedir.
Günlük yaşamdaki sorunların yanı sıra hiperhidroza sıklıkla yüksek düzeyde ıstırap eşlik eder. Özellikle işte veya toplum içinde stres altındayken. Utanç duyguları ve reddedilme korkusu, etkilenenlerin çoğunun giderek daha fazla geri çekilmesi anlamına gelir. Burada botoks tedavisi veya ter bezlerinin cerrahi olarak çıkarılması belirtilebilir. Hiperhidroz tedavisi birçok durumda terlemeyi önemli ölçüde azaltabilir.
Botulinum toksin A ile tedavi, aşırı terleme için en etkili tedavi yöntemlerinden biri olarak kabul edilir. Hasta daha az terler. Ter bezlerinin aktivasyonu, kas hücrelerinin sinyal iletimi ile aynı haberci maddeye (nörotransmitter) dayanır. Botoks, haberci maddeyi (asetilkolin) bloke ederek koltuk altlarında, avuç içlerinde, ayak tabanlarında veya baştaki aşırı terlemeyi (fokal hiperhidroz) azaltır. Aynı prensip, örneğin Parkinson hastalığında artan salivasyona yardımcı olabilir.
Hiperhidroz, terlemenin gerçek işlevinin - vücut ısısının düzenlenmesi - çok ötesine geçen şiddetli, patolojik terleme için kullanılan tıbbi terimdir. Bu, çok terleyen herkesin hiperhidrozdan muzdarip olmadığı anlamına gelir. Terleme, sıcaklık düzenlemesinden bağımsız olarak meydana gelirse (örneğin, ısı veya fiziksel efor sırasında gerekli olduğu gibi), yalnızca tıbbi olarak anlamlı bir semptomdur.
aşırı terleme botoksunun 3 adımı
aşırı terleme botoksu nedir?
aşırı terleme botoksunun faydaları
aşırı terleme botoksun etken maddeleri
aşırı terleme botoksunun uygulama alanları
aşırı terleme botoksu SSS
1.Temizleme
Uygulama yapmadan önce ciltte bir makyaj varsa temizlenir ve tedavi alanı alkolle temizlenerek hasta hazırlanır. Böylece uygulama yapılacak alanlar daha net bir şekilde belirlenir. Hastanın ağrı eşiği düşükse tedavi bölgesine uyuşturucu krem de uygulanabilir.
2. Aktif bileşen salınımı
Sağlayıcı, tedavi alanındaki enjeksiyon bölgelerini işaretler ve her noktaya mezobotoks bileşeninin enjekte eder. Enjeksiyonlar minimum ağrıya neden olur ve sadece birkaç dakika sürer.
3. Son aşama
Minik delinme noktaları özel bir laminasyon kremi ile kapatılır ve çevre kirliliğinden korunur. Botulinum toksin tedavisinin sonuçlarını takip etmek ve kalıcılığını artırmak için yıl içinde 2 defa kontrol seansı yapılır.
Botoks tedavisi, uyaranların ter bezlerine iletiminin hedeflenen botoks enjeksiyonları ile engellendiği invaziv olmayan bir prosedürdür. Tedavi ayakta tedavi bazında gerçekleşir ve sonucu korumak için her altı ayda bir yenilenmesi gerekir.
Acı seviyesi çok yüksekse ter bezinin çıkarılması da bir seçenektir. Bu, genellikle lokal anestezi altında gerçekleştirilebilen kısa bir cerrahi işlemdir. Ter bezlerinin büyük bir kısmı özel aletlerle dikkatlice emilir. Ter bezleri bir kez çıkarıldıktan sonra tekrar büyümez, bu nedenle ter üretimi kalıcı olarak azalır.
Botoks, haberci maddeyi (asetilkolin) bloke ederek koltuk altlarında, avuç içlerinde, ayak tabanlarında veya baştaki aşırı terlemeyi (fokal hiperhidroz) azaltır.
Botulinum toksin
koltuk altları
alın
eller
ayaklar
Hiperhidroz, doktorların patolojik bir terleme şekli ile kastettikleri şeydir. Burada üretilen ter miktarı, aşırı üretim durumuna göre daha az tanısaldır. Çünkü fiziksel efordan, yüksek ısıdan veya ateşten kaynaklanan ter boncukları sadece normal değil, aynı zamanda hayati önem taşır. Bu, vücudun sıcaklığını düzenlemesini ve aşırı ısınmaya karşı korumasını sağlar. Ancak hiperhidrozda terlemeye harici bir ihtiyaç yoktur, etkilenenler dışarıdaki sıcaklık, duygusal durum veya mevsim ne olursa olsun terlemekten şikayet ederler.
Hiperhidroz nadir görülen bir durum değildir, nüfusun yaklaşık yüzde üçü aşırı ve uygunsuz terleme bildirmektedir. Ancak hiperhidrozu gece terlemelerinden ayırt etmek gerekir. Tipik olarak, hiperhidrozlu kişiler gün boyunca daha fazla terlerken, gece terlemesi olan hastalar, yoğun nem penetrasyonu nedeniyle kıyafetlerini veya çarşaflarını geceleri değiştirdiklerini bildirirler.
Prensip olarak, birincil bir hiperhidroz formu, ikincil bir formdan ayırt edilebilir. Ayrıca, doktorlar odaksal ve genelleştirilmiş bir model arasında ayrım yapar.
Birincil hiperhidroz, altta yatan bir tıbbi durum olmaksızın ortaya çıkan aşırı terlemedir. Tipik olarak, etkilenen kişiler çocukluktan veya ergenlikten beri aşırı terlemeden muzdariptir ve genellikle bir aile öyküsü vardır. Genellikle vücudun belirli bölgelerinde (fokal hiperhidroz), özellikle koltuk altlarında (aksiller hiperhidroz), alında, ellerde (palmar hiperhidroz), ayaklarda (plantar hiperhidroz) ve kasık bölgesinde görülür. Baş, yüz veya mahrem bölgede hiperhidroz da mümkündür.
Bu fokal hiperhidrozun aksine, genelleştirilmiş hiperhidroz, bireysel alanlar diğerlerinden daha ciddi şekilde etkilenmeden tüm vücutta görülür.
Primer hiperhidroz genellikle puberte ve genç erişkinlik dönemleriyle sınırlıdır. Genellikle yaşla birlikte kendi kendine geçer.
Birincil formun aksine ikincil form, ter anormalliğine neden olan tıbbi bir durumdur. Hormonal bozukluklar, kronik enfeksiyonlar, diabetes mellitus, dolaşım bozuklukları ve hatta tümörler sıklıkla hiperhidrozun nedenleri olarak bulunur. Ek olarak, ikincil form, genelleştirilmiş bir terleme modelinde sıklıkla birincil formdan farklıdır. Bu, sadece yukarıda belirtilen alanların değil, hastanın tüm cildinin daha fazla ter ürettiği anlamına gelir.
İnfluenza, soğuk algınlığı, kan zehirlenmesi (sepsis), sıtma, AIDS ve tüberküloz gibi bulaşıcı hastalıklar
Aşırı aktif tiroid (hipertiroidizm)
Diyabette düşük kan şekeri (hipoglisemi)
Parkinson hastalığı (Parkinson hastalığı)
kardiyak aritmiler
Kalp yetmezliği ( kalp yetmezliği )
anemi
romatizmal hastalıklar
Tümör hastalıkları (örn. lösemi, lenf nodu kanseri)
Anksiyete bozukluğu, panik atak
Yoksunluk sendromu (alkol, uyuşturucu bağımlılığında olduğu gibi)
Menopoza giren ve hamilelik sırasındaki kadınlar da sıcaklık düzenlemesinden bağımsız olarak aşırı terleyebilir.
Etkilenen kişiler sıklıkla sık terlemelerinden büyük ölçüde muzdarip olduklarından, artık çok sayıda olası tedavi vardır. Sekonder hiperhidroz durumunda öncelikle altta yatan hastalığın tedavisi gelir. Kural olarak, bu da terleme probleminde çok iyi sonuçlar verir.
Birincil hiperhidroz durumunda terapi, bireysel acı düzeyine, şiddet derecesine ve terleme ataklarının sıklığına göre uyarlanır. Hastaların ciltlerine yüzeysel olarak uyguladıkları topikal tedavilerin yanı sıra ağızdan alınan ilaçlar da mevcuttur. Ancak etkilenenler, botoks enjeksiyonları, sözde musluk suyu elektroforezi ve hatta operasyonlar yoluyla da bir iyileşme yaşayabilir. Tipik olarak, hiperhidroz dermatoloji alanına girer, bu nedenle semptomlar olması durumunda dermatolog ziyareti tavsiye edilir.
Musluk suyu iyontoforezi palmar ve plantar hiperhidroz tedavisinde özellikle popülerdir, yani avuç içlerinde veya ayak tabanlarında aşırı ter üretimi. Burada hastalar ellerini veya ayaklarını su banyolarına daldırır veya alternatif olarak nemli elektrotları tutar. Bu, karıncalanmaya neden olan ancak ağrılı olmayan elektrik darbelerinin eller veya ayaklar yoluyla gönderilmesine izin verir. Bu tedavinin tam olarak neden işe yaradığı büyük ölçüde belirsizdir, ancak tedavi edilenlerin yaklaşık yüzde 80'i önemli bir iyileşme bildirmektedir. Başlangıçta, hastalar haftada üç kez, bir alışma döneminden sonra haftada bir olmak üzere bir seansa katılmak zorundadır.
Yüzeysel terapiler grubunda terlemeyi önleyiciler oldukça popülerdir. Alüminyum klorür içeren müstahzarlar (önceden hazırlanarak eczanelerde satışa sunulan ilaçlar) burada özellikle sıklıkla kullanılmaktadır. Bu aynı zamanda eczanelerde satılan ter önleyicilerde de bulunur, ancak aşırı terlemeyi tedavi etmek için çok düşük bir dozdadır.
Eczanelerde hastalara, tipik olarak yüzde 10-20'lik bir konsantrasyona sahip reçeteli merhemler, deodorantlar veya tozlar verilir. Etkilenenler bunu terleyen bölgelere uygulayabilir, böylece alüminyum klorür ter bezlerine nüfuz edebilir.
Orada endojen bir protein ile birleşir ve bezleri tıkar. Bu, vücudun daha az ter salgılamasını sağlar ve hastalar semptomlarda bir iyileşme yaşar. İdeal olarak, antiperspirantı yatmadan önce uygulamalısınız çünkü bu, maddenin erken terlemesini önlemelidir. Ertesi gün hastalar ilacı siler ve normal deodorant kullanabilirler. Günlük uygulamanın gerekli olduğu bir haftalık alışma aşamasından sonra haftada bir veya iki kez terapi yeterlidir. Özellikle hafif hiperhidroz formlarında terlemeyi önleyiciler tatmin edici semptomlarda rahatlama sağlayabilir.
Botoks olarak bilinen botulinum toksini, Clostridium botulinum bakterisi tarafından üretilen bir zehirdir. Yüksek oranda seyreltilmiş bir solüsyonda, kırışıklık azaltıcı etkisi nedeniyle estetik tıpta özellikle popülerdir, ancak botulinum toksini hiperhidroz tedavisinde de etkileyici sonuçlar elde eder.
Özellikle fokal terleme hastalığının başarısız bir topikal tedavisinden sonra, uzman Botoks enjeksiyonunu önerir. Burada doktor toksini etkilenen bölgenin (koltuk altı, avuç içi, ayak tabanı) derisine enjekte eder. Orada ter üretimi emrini veren sinir liflerinin nörotransmitter asetilkolini artık serbest bırakmamasını sağlar. Bu, sinyal veren sinir hücresinin, sinyali haberci maddesi yardımıyla ter bezine iletemeyeceği anlamına gelir. Buna göre hastalar önemli ölçüde daha az terler.
Yeterli etki için koltuk altına yaklaşık 10-20 hatta avuç içine 40-50 enjeksiyon yapılması gerektiğinden, botoks tedavisi belirli bir ağrı ile ilişkilendirilebilir. Bu, gerçek tedaviden önce lokal anestezi gerektirebilir. Sonuç genellikle altı ay sürer, bu nedenle etkilenenler yeni bir enjeksiyon için yılda bir veya iki kez dermatoloğa giderler.
Botoks tedavisinin etkisi geçicidir. Bu nedenle semptomlar birkaç ay sonra tekrar ortaya çıkabilir. Ancak düzenli tazeleme tedavileri ile tedavinin başarısı uzun vadede korunabilir.
Yaygın birincil terleme bozukluğundan mustarip hastalar hiperhidrozun ilaç tedavisi için özellikle uygundur. Adaçayı ve adaçayı içeren müstahzarların etkisi bilimsel olarak doğrulanmamıştır, ancak yine de bazı hastalara yardımcı olurlar.
Sözde antikolinerjiklerin etkisi klinik olarak araştırılmış ve onaylanmıştır. Bunlar, botulinum toksin enjeksiyonlarına benzer, ancak vücudun tamamında etki yaratan ilaçlardır. Haberci madde asetilkolin salınımını engellerler ve böylece sadece belirli bölgelerde değil, tüm ter bezlerinin aktivitesini azaltabilirler. Ancak ilaçların sistemik etkileri hızla yan etkilere yol açmaktadır. Bunlar, örneğin bulanık görme, ağız kuruluğu, idrara çıkma sorunları veya taşikardiyi içerir. Buna göre, uzun süreli tedavi için pek uygun değillerdir.
Hiperhidroza bir anksiyete bozukluğu veya sinirlilik neden oluyorsa, yatıştırıcılar gibi psikotrop ilaçlar yardımcı olabilir.
Hastalar cerrahi işlem gerektirmeyen tedavi önlemlerine rağmen hastalar aşırı terlemeden ciddi şekilde muzdarip olmaya devam ederse, doktor ameliyat önerebilir.
Fokal koltuk altı terleme sorunu varsa radikal eksizyon veya deri altı küretaj semptomatik rahatlama sağlayabilir. Doktor, eksizyon sırasında içerdiği ter bezleri de dahil olmak üzere derinin geniş bir alanını çıkardığı ve ardından bir cilt kusurunu kapatması gerektiğinden, ilki artık sadece uzmanlar tarafından çok nadiren gerçekleştirilmektedir. Bu, büyük, görünür yara izleri oluşturur.
Bunun yerine uzmanlar, sadece iki küçük insizyonun keskin bir küret yerleştirilmesine izin verdiği deri altı küretajı önermektedir. Cerrah bu aletleri deri altındaki ter bezlerini içeren dokuyu sıyırmak için kullanır. Ek olarak, doku da emilebilir. Bu yöntemlerin tamamı genellikle lokal anestezi altında yapılır. Yerel ter üretimi önemli ölçüde azaldığından, etkilenenler genellikle sonuçlardan çok memnundur. Bununla birlikte, bazı hastalar diğer alanlarda terlemenin arttığını bildirmektedir.
Avuç içlerinin veya yüzün aşırı terlemesi için endoskopik torasik sempatektomi adı verilen bir beyin cerrahisi prosedürü uygulanabilir. Cerrah, "ter sinyalinin" göğüsteki bir sinirden ilgili bölgelere iletilmesini sertleştirerek veya klempleyerek engeller. Böylece beyin ile ter bezleri arasındaki bağlantı kopar. Bu endoskopik bir işlemdir, yani cerrah video yardımı ile sinir kordonunu klempler. Sonuç olarak, hasta üzerinde açık ameliyat yapmak zorunda kalmaz ve yara boyutu önemli ölçüde daha küçüktür. Prosedür genel anestezi altında gerçekleştirilir ve göğüs organlarında veya orada bulunan diğer sinirlerde yaralanmalar ve etkilenmeyen vücut bölgelerinde ağır telafi edici terleme gibi önemli komplikasyonlara neden olabilir. Bu nedenle bu operasyon, yalnızca cerrahi olmayan önlemlerle iyileşmeyen çok şiddetli ağrı durumunda endikedir.
Hiperhidrozun ana semptomu aşırı terlemedir. Bununla birlikte, çok terleyen herkes terleme bozukluğundan muzdarip değildir. Çünkü hiperhidrozda ter miktarı, terleme süresinden daha az tanısaldır.
Normalde terleme, vücudun sıcaklığını kontrol etme yollarından biridir. Bununla birlikte, insanlar uygun bir durum olmadan, yani ısı, ateş, fiziksel aktivite, çok kalın giysiler veya sinirlilik olmadan terlemeye başlarsa, bu hiperhidrozun bir göstergesi olabilir.
Terleme hastalığının ikincil formları söz konusu olduğunda, hastalar genellikle altta yatan hastalığa bağlı olan diğer semptomları tanımlar. Primer hiperhidrozda, hastalar çocukluktan veya ergenlikten beri var olan ve haftada en az bir kez ortaya çıkan terlemeyi bildirirler. Fokal hiperhidrozda koltuk altları, avuç içi, ayak tabanı ve/veya alın özellikle terlerken, genelleşmiş şekli tüm vücudu etkiler. Bazı insanlarda terlemeye kızarma adı verilen cilt kızarması eşlik eder. Derideki bakteri ve mantarlar da doktorların bromhidroz dediği hoş olmayan bir kokuya neden olabilir.
Daha önce de belirtildiği gibi, doktor terleme hastalığını birincil ve ikincil olarak ayırır. Buradaki fark, hiperhidrozun nedeninde yatmaktadır. Primer hiperhidrozda altta yatan bir durum yokken sekonderde vardır.
Birincil formu olan hastalarda, uzmanlar terleme sorunu için bir tetikleyici bulmazlar. Mikroskobik incelemeler, sağlıklı ter bezleri ile ilgili herhangi bir anormallik ortaya çıkarmaz. Çünkü hem boyutu hem de sayısı hemen hemen aynı. Buna göre doktorlar sorunun ter bezlerinin aşırı uyarılması olduğunu varsayarlar. Bu, belirli sinir lifleri çok sık ateşlendiğinde ve bezleri haberci asetilkolin ile uyardığında olur.
Primer hiperhidrozlu hastalar, sağlıklı insanlarda bile aşırı terlemeyi tetikleyen sıcaklık, sinirlilik veya fiziksel aktivite gibi durumların yanı sıra herhangi bir çevresel faktörden kaynaklanmayan terlemelerde de ortaya çıkar. Bununla birlikte, etkilenenler bu durumlarda artan ter üretiminden de şikayet ederler.
Birincil hiperhidrozlu kişilerin yaklaşık yüzde 30-65'inde aynı semptomlardan muzdarip bir aile üyesi olduğundan, pozitif bir aile öyküsü de terleme için bir risk faktörü olarak kabul edilir.
Obezite, stres veya artan alkol tüketimi ile ilişkili sağlıksız bir yaşam tarzı, hiperhidroz gelişimini destekleyen başka bir faktördür. Hamilelik veya menopoz gibi hormonal değişiklikler de terlemenin artmasına neden olabilir.
Sekonder hiperhidroza çeşitli hastalıklar neden olabilir. Bu, hormonal dengesizliklerden kötü huylu tümörlere kadar değişebilir, bu nedenle bir doktor tarafından netleştirilmesi önemlidir.
Hipertiroidizm burada özellikle önemlidir. Tiroid hormonları vücudu ısı üretmesi için uyarır, bu da normalde vücut sıcaklığının korunmasına ve dengelenmesine yol açar. Bu hormonların fazlalığı varsa, vücut sebepsiz yere daha fazla ısı üretir, bu da artan terlemeye yansır. Şeker hastalarında artan ter üretimi, hasar görmüş sinirlerin veya hipogliseminin bir işareti olabilir.
Ayrıca hiperhidroz hastalarında kalp ve dolaşım sisteminin çeşitli hastalıkları da düşünülmelidir. Kan basıncında hızlı bir düşüş, genellikle terleme, baş dönmesi ve kaygının eşlik ettiği bayılmaya neden olabilir. kardiyak aritmilerayrıca sempatik sinir sistemini daha fazla terlemesi için uyarabilir. Aynısı bir akciğer veya kalp krizi için de geçerlidir , ancak etkilenenler şiddetli ağrı veya nefes darlığından şikayet ederler , bu nedenle terleme sadece tesadüfi bir bulgudur ve başvuru nedeni değildir.
Nadir durumlarda, geceleri artan terleme kötü huylu bir hastalığa işaret edebilir. Ateş, gece terlemeleri ve kilo kaybından oluşan sözde B semptomları, lösemi , lenf bezi kanseri veya hormon üreten tümörlerde semptomların klasik bir kombinasyonu olarak kabul edilir. Ancak tüberküloz enfeksiyonu olan hastalarda B semptomları da görülür.
Sekonder hiperhidrozun psikolojik nedenleri anksiyete bozuklukları, panik ataklar veya depresyon olabilir. Anoreksiya gibi yeme bozuklukları da terlemenin artmasına neden olabilir. Bu faktörlerin yanı sıra başka birçok hastalık da hiperhidroz gelişimine neden olabilir, bu nedenle hiperhidroz teşhisi konulurken ayrıntılı bir hasta konsültasyonu ve kesin muayene şarttır.
Hastalar aşırı ve sık terlemeden şikayetçiyse, hiperhidrozdan muzdarip olabilirler. Bazı durumlarda neden hastalıklar olduğu için, etkilenen kişiler sıcaklıktan bağımsız olarak sık sık terleme yaşarlarsa doktora gitmeye değer.
Doktorun hiperhidrozu teşhis etmedeki en önemli aracı, ayrıntılı bir hasta görüşmesidir. Terleme öncesi veya sırasındaki koşullara özellikle dikkat etmeli ve belirli sorular sormalıdır. Ter probleminin ailesel birikimi ve başlangıcı hakkında bilgi de tanıya yardımcı olabilir. Ek olarak, ilgili hekim ikincil hiperhidroz açısından önceki hastalıkları, ilaçları ve diğer semptomları dikkate almalıdır.
Birincil ve ikincil form arasında ayrım yapabilmek için altta yatan herhangi bir hastalık ekarte edilmelidir. Bunun için doktor, diğer şeylerin yanı sıra hastayı bir stetoskop, ultrason yardımıyla muayene eder.ve kan basıncı monitörü. Ek olarak, ilgili hormon seviyelerini kontrol etmek için kan alabilir.
Doktor ter alanlarını daha net değerlendirmek isterse iyotlu nişasta testi yapabilir. Bunu yapmak için etkilenen bölgeye bir iyot çözeltisi uygular ve kurumasını sağlar. Daha sonra terleme sorununun ciddiyetini koyulaştırarak anlayabilmek için bölgeye mısır nişastası serper. Doktorlar, enjeksiyon bölgelerini belirlemek için Botox ile tedaviden önce bu testi kullanmayı severler.
Aşırı terlemeyi önlemek için çeşitli ipuçları ve püf noktaları vardır. Kıyafet seçimine özellikle dikkat edilmelidir. Polyester giysiler yerine nefes alabilen kumaşlar ve hava geçirgen doğal lifler tercih edilir. Düzenli egzersiz ve normal vücut ağırlığı da ter problemini en aza indirmeye yardımcı olur. Diyet söz konusu olduğunda, hastalar meyve ve sebzeyi bol tüketmeye dikkat etmeli, aşırı tuz veya et tüketimi, baharatlı yiyecekler ve alkolden kaçınmalıdır. Örneğin yoga tarafından teşvik edilen fiziksel ve zihinsel rahatlama, aynı zamanda ıstırabın seviyesini de azaltır.
Aşırı terleme için tipik ev ilacı adaçayıdır. Hem adaçayı tüketimi hem de eczaneden adaçayı içeren müstahzarların hiperhidroz üzerinde olumlu etkileri olduğu söylenmektedir.
Kediotu, çarkıfelek çiçeği veya melisa gibi diğer bitki ürünlerinin de sinirlilikten kaynaklanan terlemeye yardımcı olduğu söylenir. Karayılan otu, lavanta ve sarı kantaron menopoz döneminde semptomları hafifletmek için kullanılabilir. Soğuk duşlar, soğuk-ılık duşlar, Kneipp afüzyonları veya çamur banyoları da etkilenenlerin bazılarına yardımcı olur.
Bununla birlikte, ter üretimi sadece termoregülasyonla sınırlı değildir. Ter ayrıca vücudun detoksifiye edilmesinde önemli bir rol oynar. Terde ağır metaller, böcek ilaçları ve diğer kimyasallar gibi çok sayıda toksik madde bulunmuştur. Bazı çalışmalar terin arsenik, cıva, kadmiyum ve kurşunu detoksifiye etmeye yardımcı olabileceğini göstermiştir.
Ayrıca ter üretimi çeşitli sağlık sorunlarının da habercisi olabilir. Örneğin aşırı terleme, aşırı aktif tiroid, diyabet veya belirli kanser türlerinin bir belirtisi olabilir. Yetersiz ter üretimi, belirli ilaçlar veya Sjögren sendromu gibi durumlar veya iktiyoz veya egzama gibi cilt rahatsızlıkları nedeniyle ter bezlerinin hasar gördüğünü gösterebilir.
Bu sinirler, temelde "savaş ya da kaç" olarak bilinen görevleri içeren sinir sisteminin bir parçası olan sempatik sinir sisteminin bir parçasıdır. Bu, sempatik sinir sisteminin korku, saldırganlık veya sinirlilik durumunda harekete geçtiği ve vücudu ilgili istisnai duruma hazırladığı anlamına gelir. Bu aynı zamanda doktorların duygusal terleme dediği duygusal olarak heyecan verici durumlarda terlemenin artmasına neden olur.
Hipotalamustan gelen sinyal sempatik sinirler yoluyla ter bezine ulaşırsa, sinir ucu haberci maddesi olan asetilkolin salgılar. Bu, bezleri uyarır ve ter üretimini ve salgılanmasını artırır. Cildin yüzeyi nemlendirilir, bu da terin buharlaşması yoluyla daha iyi ısı dağılımı ve soğutma anlamına gelir. Uzmanlar bu terleme şekline ısı düzenleyici terleme adını verir. Tatlı terleme, vücudun baharatlı veya asitli yiyeceklere ve ayrıca alkole verdiği tepkidir. Her türlü terlemenin kapsamı son derece bireyseldir, bu nedenle sağlıklı terlemeden aşırı terlemeye geçiş akıcıdır.
Artan terlemeye ek olarak, etkilenenlerin çok az terleyebildiği (hipohidroz) veya hiç terleyemediği (anhidroz) hastalıklar da vardır. Başlangıçta arzu edilen bir şey gibi görünebilecek olan şey, son derece rahatsız edici bir durumdur. Çünkü etkilenenler, düşük sıcaklık düzenlemesinden büyük ölçüde zarar görür ve ısıya karşı çok hassastır. Serinlemek için cilde nemlendirici spreyler sıkabilirler çünkü bu terlemeye benzer bir etki yaratır.
Ter güçlü kokuyorsa, doktor bromhidrozdan bahseder. Bu, sıvının bakteri ve mantarlar tarafından ayrışmasından kaynaklanır.
